مهارت های تدریس نظری از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

زمینه و هدف: ارزیابی ساز و کار ارتقای کیفیت و بازنگری سیستم های آموزشی گام مؤثری در توسعه کیفی می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین مهارت های تدریس اعضای هیأت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند از دیدگاه اعضای هیأت علمی و دانشجویان انجام شد.   روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی از روش نمونه گیری سرشماری استفاده شد. جهت انجام تحقیق نیز یک پرسشنامه سه قسمتی برای بررسی طرح درس، مهارت های حین تدریس و فعالیت های تکمیلی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آمار توصیفی و آزمون کای اسکوئر و تی در سطح معنی داری 05/0 p< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته ها: میانگین نمره نحوه تدریس82/6 ± 30/31، شرایط مؤثر بر یادگیری 56/8 ± 44/47، مهارت های ارتباطی 2/1 ± 22/18، رعایت مقررات آموزشی 51/4 ± 46/11 و فعالیت های تکمیلی 55/3 ± 72/23، سنجش آغازین و ورودی 28/3 ± 15/7، چگونگی استفاده از پیش سازمانده ها 48/2 ± 16/19بود. بین رعایت مقررات آموزشی با جنس و مقطع تحصیلی اعضای هیأت علمی (01/0 p= ) و نیز بین ویژگی های فردی اساتید و جنس ارتباط معنی داری وجود داشت (03/0 p= ). بین مهارت های ارتباطی و سن و جنس اعضای هیأت علمی نیز ارتباط معنی داری وجود داشت (02/0 p= ). انواع فعالیت های تکمیلی ارائه شده به دانشجویان به ترتیب در 8/62% موارد سخنرانی، 96% یادداشت برداری، 84% بحث گروهی، 52% مطالعه کتابخانه ای، 40% خلاصه نویسی و 35% جمع آوری مقالات بود.   نتیجه گیری: لازم است اعضای هیأت علمی با نوآوری های آموزش آشنا شوند. اساتید نیز بایستی بکوشند تا روش های تدریس را با نیازهای فراگیران هماهنگ و در جهت رفع نارسایی های روش آموزشی و اصلاح آن گام بردارند. نتایج ارزشیابی ها، اساتید را برای نیل به این اهداف یاری می کند.